وضعیت مرگ و میر ناشی از مسمومیت های حاد شیمیایی و دارویی در تهران، ۷۷-۱۳۷۶

سابقه و هدف: امروزه مسمومیت ها از اهمیت ویژه ای در زندگی همه ما برخوردار شده است. لذا توجه به آن مهم می باشد و این مطالعه به بررسی موارد مرگ و میر ناشی از مسمومیت های حاد دارویی و شیمیایی در بیمارستان لقمان حکیم تهران طی سال های 77-1376 پرداخته است. مواد و روش ها: در خلال این فاصله زمانی 35580 نفر بیمار مسموم بالای 12 سال پذیرش شدند و اطلاعات آنها بوسیله پرسشنامه هایی ثبت و سپس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 53% بیماران سرپایی درمان شدند و بقیه بستری گردیدند. از این تعداد مراجعه کننده 346 نفر (0.97%) فوت شدند. 71% فوت شدگان مذکر بودند. در 57.5% موارد علت مسمومیت عمدی، 35% موارد ناشی از سو مصرف، 5% تصادفی، 2% نامشخص و 0.5% موارد شغلی بود. شایعترین عوامل مسمومیت منجر به فوت به ترتیب عبارت بودند از: ترکیبات مخدر 39.5%، داروها 21.7%، حشره کش ها 17.3%، نامشخص 7.8%، مواد موبر 6.6%، الکل ها 3%، سیانید و منوکسیدکربن 2.6%، گزیدگی ها 0.6%، مواد سوزاننده 0.6% و گیاهان سمی 0.3% حدود 16.5% از موارد مرگ و میر در اورژانس یا قبل از رسیدن به بیمارستان، اتفاق افتاده بود. علت عمده مرگ و میر تاخیر در مراجعه به بیمارستان و نارسایی تنفسی بود. بطوری که 51% موارد بعد از 6 ساعت از زمان وقوع مسمومیت به بیمارستان مراجعه کرده بودند. نتیجه گیری: فراهم نمودن وسایل و امکانات لازم برای انتقال سریع بیماران به مراکز اورژانس، تامین وسایل و تجهیزات لازم و آنتی دوت ها، اطلاع رسانی مناسب و آموزش پرسنل پزشکی می تواند در کاهش تعداد موارد مرگ و میر موثر باشد.